ಒಲವ ತೀರ

ಒಲವ ತೀರ

ಮರೆತಿದೆ ಒಲವು ತೀರವನ್ನ
ಅಡಗಿದೆ ನೆನಪು ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯ
ಮಡಚಿಟ್ಟ ಪುಟದ ನಡುವೆ
ಮುದುಡಿದೆ ಒಲವ ಪುಷ್ಪ
ಕಾಲಚಕ್ರದ ಕೈಯೊಳಗೆ
ಮನಸೆಲ್ಲಾ ಖಾಲಿ, ಖಾಲಿ
ನನ್ನೊಲವೆ ಮನಸೆಲ್ಲಾ, ಖಾಲಿ, ಖಾಲಿ..

ನನ್ನ ಎದೆಯ ತೀರಕೀಗ
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಹಾವಳಿ..
ಇಲ್ಲಿಯೇ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಏರಿದ್ದೆ ನೀ॒
ನನ್ನ ಹಾಯಿದೋಣಿಗೆ
ಮತ್ತೆಂದು ಹೋಗಲಾರೆಂದು.

ಹಾಯುತ್ತಿತ್ತು ದೋಣಿ ಮೆಲ್ಲನೆ
ನದಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ತೀರಕೆ
ಅಲ್ಲೇ...ಒಲವ ತೀರದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೆ
ನೀ ನನ್ನ ಚೆಲುವೆ, ಒಂಟಿಯಾಗಿ.

ಅದೇಕೋ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಾಲಿಲೆಗಳು
ನನ್ನನ್ನೇ ಕೂಗಿ ಕರೆದಂತಿತ್ತು

ಮತ್ತೆ, ಮತ್ತೆ ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆದಂತಿತ್ತು॒
ಸರಿಯಿತು ದೋಣಿ ಒಲವ ತೀರಕೆ
ನನಗರಿವಿಲ್ಲದೆ, ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ...

ಕೈ ಚಾಚಿದೆ ನಾನು, ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ತೀರದಲಿ
ಏರಿದೆ ನೀ, ಮರು ಮಾತಿಲ್ಲದೆ
ಹಾಯಿ ದೋಣಿಯ ಒಂಟಿಯಾತ್ರೆಗೆ
ಮುಂದೆಲ್ಲಾ...ನವಿರು..ನವಿರು...

ಹೊಸ ಕನಸು, ಹೊಸ ಭಾವ, ಹೊಸ ಉನ್ಮಾದ
ಎಲ್ಲವೂ ಹೊಸತು ಆ ಯಾತ್ರೆಯಲಿ
ಕಳೆದು ಹೋದೆ ನಾ ಹಾಯಿ ದೋಣಿಯಲಿ
ಪ್ರೀತಿಯ ಉನ್ಮಾದದಲಿ, ಲಹರಿಯಲಿ
ನಿನ್ನ ಮೌನದೊಂದಿಗೆ

ಒಂಟಿ ನದಿ, ಹಾಯಿ ದೋಣಿ, ನಿನ್ನ ಮೌನ
ಮರೆತಿದ್ದೆ ನಾ ನನ್ನನ್ನೇ...
ಮರೆತಿದ್ದೆ ನಾ ಇನ್ನೊಂದು ತೀರವನ್ನ
ನದೀ ಮುಖದೀ ಸಾಗಿತ್ತು ಪಯಣ
ಎಲ್ಲಿಗೋ...ಎಲ್ಲಿಗೋ..

ಹಾಯಿ ದೋಣಿ ನೆನಪಿಸಿತ್ತು ಹಲವು ಬಾರಿ
ಮೈ ಮರೆತ ಮನವ
ಪೆದ್ದು ಮನವೆಲ್ಲಿ ಕೇಳಿತು ಅದನ
ಉನ್ಮಾದದಲಿ ಸಾಗಿತು ನನ್ನ ಮನ
ಬೆಳದಿಂಗಳ ನೀಲ ಬೆಳಕಲಿ
ಒಂಟಿ ನದಿಯ ದಾರಿಯಲಿ...

ಸರಿಯಿತು ದೋಣಿ ನನಗರಿವಿಲ್ಲದೆ
ರವಿಯೋದಯ ಆಗಸದಲಿ
ನಾನಿದ್ದೇ ಅವಳೇರಿದ ಒಲವ ತೀರದಲಿ
ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಸೆಳೆದ ತೀರದಲಿ...
ಅವಳಿಲಿಲ್ಲದೆ ಹಾಯಿ ದೋಣಿಯಲಿ
ಕ್ಷಣವೆಲ್ಲಾ... ಮನಭಾರ..ಮನಭಾರ

ಅದೇಕೋ ನನ್ನಾವರಿಸಿದೆ
ಒಂಟಿಯಾತ್ರೆಯಲಿ..
ಅದೇಕೇರಿದೆ ನನ್ನ ಹಾಯಿ ದೋಣಿಗೆ
ಮತ್ತೆಂದು ಹೋಗಲಾರೆಂದು
ನೀ ನಿಲ್ಲದೆ ನಾ ಹೇಗೆ ಸಾಗಲಿ
ಹಾಯಿ ದೋಣಿಯ ಒಂಟಿಯಾತ್ರೆಯಲಿ

ನನ್ನೊಲವೇ...ಮನವೆಲ್ಲಾ ಖಾಲಿ..ಖಾಲಿ...
ಕಣ್ಮ್‌ಚ್ಚಿ ಕುಳಿತಿರುವೆನು
ಒಲವಿಂದ ಏರಿಬಿಡು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ
ನನ್ನ ಹಾಯಿದೋಣಿಗೆ ನಾನರಿಯದೆ...

                                              C¯ÉªÀiÁj